Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι

Mία τα ταξίδια, μία τα Χριστούγεννα, έχω καιρό να κάνω βιβλιοσχολιασμούς, παρόλο που έχω διαβάσει αρκετά βιβλία από το καλοκαίρι και μετά. Είπα λοιπόν σήμερα να διορθώσω την κατάσταση, γράφοντας δυο λόγια για ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα και λέγεται Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Φαντάζομαι το ξέρετε, αφού είναι από καιρό στη λίστα των Best Sellers της Πρωτοπορίας και του Ελευθερουδάκη, και έχουν κυκλοφορήσει τουλάχιστον 57.000 αντίτυπα ως τώρα. Αν δεν το έχετε ακουστά, πρόκειται για το τέταρτο βιβλίο της Λένας Μαντά, που κυκλοφόρησε πέρσυ από τις εκδόσεις Ψυχογιός (λιανική τιμή σχεδόν 20€, με λίγη καλή τύχη θα το βρείτε λίγο κάτω από 18€).

Η ιστορία αναφέρεται σε πέντε αδελφές που ζουν σε ένα χωριό κάτω από τον Όλυμπο, σ' ένα σπίτι που βρίσκεται δίπλα σε ποτάμι. Μεγαλώνοντας φεύγουν μία-μία, αναζητώντας πλούτη, δόξα, έρωτα ή και τα τρία μαζί. Η κάθε μια τους ζει μια ευκατάστατη και πολυτάραχη ζωή, και όλες χάνουν άντρα, εραστή, παιδί ή και τα τρία μαζί. Μετά από χρόνια επιστρέφουν στις ρίζες τους, στο σπίτι δίπλα στο ποτάμι, για να βρουν παρηγοριά. Όπως λέει η ίδια η συγγραφέας "είναι ξεκάθαρος ο λόγος που οι ηρωίδες επιστρέφουν στο πατρικό τους, που μετά απ' ό,τι έζησαν δεν ήταν καθόλου ταπεινό. Ηταν ο παράδεισος που θυσίασαν αναζητώντας έναν άλλον που τελικά αποδείχθηκε ανάξιος να τους δώσει την αληθινή ευτυχία και γαλήνη. Δεν υπήρχε κοινωνικό υπόβαθρο στη σκέψη της επιστροφής. Ηταν ανάγκη ψυχής."

Σε γενικές γραμμές, μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Είναι δακρύβρεχτο έως αηδίας (τόσο θανατικό σε μια οικογένεια, ούτε να τους είχανε μουτζώσει) αλλά και καλογραμμένο. Από τη στιγμή που το άρχισα, το τελείωσα μέσα σε τρεις μέρες, και είναι σχεδόν 600 σελίδες! Παρόλο που δεν είναι το στυλ βιβλίων που προτιμώ (πολύ δάκρυ για τα γούστα μου), οφείλω να ομολογήσω ότι ο τρόπος γραφής της Λένας Μαντά είναι ευχάριστος και οι περιγραφές της σε παρασέρνουν να γυρίζεις σελίδες για να δεις τι θα γίνει μετά, ακόμα κι όταν το τέλος της ιστορίας είναι λίγο-πολύ προβλέψιμο.

Δεν έχω διαβάσει κάποιο άλλο από τα βιβλία της συγγραφέως, πάντως το συγκεκριμένο το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους ψάχνουν κάτι ευκολοδιάβαστο, και σε όσους αρέσουν οι ιστορίες με πολλά πάθη, δράματα και παιχνίδια της μοίρας. Δεν ξέρω αν θα αρέσει στο ανδρικό κοινό. Πιστεύω ότι θα το διαβάσουν άνετα όσοι διαβάζουν μυθιστορήματα, αλλά δεν θα εντυπωσιάσει όσους διαβάζουν κυρίως μη-λογοτεχνικά βιβλία. Σίγουρα θα ικανοποιήσει όσους (και όσες) ψάχνουν κάτι ανάλαφρο αλλά όχι τελείως χαζοχαρούμενο.