Τα Χριστούγεννα ένας φίλος μου έκανε δώρο ένα σετ με 3 μικρά βάζα και 3 βολβούς. Βάζεις νερό στο κάθε βαζάκι, και τοποθετείς στο στόμιο έναν βολβό, έτσι ώστε να ακουμπάει στο νερό. Μετά από λίγο καιρό αρχίζουν να ξεπετάγονται φύλλα και στην αρχή της άνοιξης ανθίζουν κάτι λουλούδια που λέγονται κρόκοι. Μου θύμισε όταν είμασταν στο σχολείο, που βάζαμε μια φακή ή ένα φασόλι σε βρεγμένο βαμβάκι και περιμέναμε να φυτρώσουν :-)
Όταν ο φίλος μου έδωσε το δώρο, μου είπε "το ξέρω πως δεν τα πας καλά με τα φυτά, αλλά με αυτά δεν μπορείς να μην έχεις επιτυχία". Το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ - πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να τους βάλεις λίγο νεράκι και να τα αφήσεις να βλαστήσουν μόνα τους; Σιγά το πράγμα.
Αμ δε! Αφενός το δώρο το ξέχασα στο γραφείο 10 μέρες και το έφερα σπίτι μετά την Πρωτοχρονιά. Αφού παρακάλεσα νοερά τη μητέρα φύση η καθυστέρηση να μην ήταν τελειωτική, έβγαλα τα βαζάκια από το κουτί, τους έβαλα νερό, πρόσθεσα και τους βολβούς, ως εδώ όλα καλά. Μετά κοίταξα τις οδηγίες που λένε ότι πρέπει να τοποθετήσεις τα βάζα σε δροσερό και σκοτεινό σημείο, ιδανική θερμοκρασία 5-10 βαθμοί. Το σκοτεινό σημείο δεν είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί, αλλά 10 βαθμούς, τη στιγμή που στο σπίτι έχουμε μόνιμα 20; Και σα να μην φτάνει αυτό, τα ευλογημένα πίνουν το νερό τόσο γρήγορα που κάθε 2-3 μέρες πρέπει να προσθέτω κι άλλο (στο κουτί έλεγε μια φορά την εβδομάδα - ναι καλά) αλλά επειδή τα βάζα είναι τόσο μικρά, το νερό πρέπει να το ρίχνω με το σταγονόμετρο και κάθε φορά μου πέφτει παραπάνω. Αν τα φυτά όντως νιώθουν τις σκέψεις των ανθρώπων, αυτοί οι 3 βολβοί δεν θα ανθίσουν ποτέ, γιατί όποτε είμαι κοντά τους αναθεματίζω τους κρόκους, την γκαντεμιά μου και τον φίλο που μου έκανε το δώρο (προφανώς δεν είχε ακούσει ότι "το καλύτερο δώρο είναι ένα βιβλίο").
Την Πρωτοχρονιά που ήμουν Ελλάδα αγόρασα ένα ημερολόγιο Feng Shui (προφ. Φουνγκ Σουέι, αλλά και Φενγκ Σούι να το πείτε δεν πειράζει) και έχω αρχίσει να μαθαίνω πώς μπορώ να φέρω ενεργειακή ισορροπία στο περιβάλλον μου ώστε να είμαι ήρεμη, υγιής, γεμάτη ζωντάνια και θετική σκέψη, ικανή να προσελκύσω στη ζωή μου όλα όσα θα με κάνουν ευτυχισμένη. Σύμφωνα με το ημερολόγιο, χρειάζομαι περισσότερα φυτά μέσα στο σπίτι! Επειδή δεν είμαι σίγουρη ότι 3 μισο-ψόφιοι βολβοί μπορούν να κάνουν τη διαφορά, προχθές αγόρασα μια αζαλέα. Είναι λίγο ταλαιπωρημένη η καημένη, αλλά ελπίζω με λίγο πότισμα και ελάχιστη φροντίδα να αναθαρρήσει. Ευτυχώς δεν χρειάζεται καμία άλλη ιδιαίτερη περιποίηση, μόνο αρκετό φως, γι' αυτό την έβαλα στο σαλόνι που είναι φωτεινό - αν και τελευταία, με τον καιρό που κάνει, μόνο φως δεν βλέπουμε.
Για να δούμε, θα αντέξουν; Για τους κρόκους θα ξέρουμε σίγουρα σε 11-14 εβδομάδες, γύρω στα τέλη Μαρτίου, που σύμφωνα με τις οδηγίες οι βολβοί θα έχουν βγάλει βλαστάρια και θα μπορώ να τους μεταφέρω σε φωτεινό σημείο. Για την αζαλέα πιστεύω θα ξέρουμε σε 1-2 βδομάδες, γιατί ή που θα αγαπήσει το νέο της σπίτι και θα θρέψει, ή που θα μαραζώσει τελείως. Wish me luck!
16 comments:
Βρε, τα φυτά θέλουν αγάπη!!! Άκου βρίζει από μέσα της την ώρα και τη στιγμή! Και περιμένεις μετά να σου ανταποδώσουν τη "χάρη" και να συνετελέσουν στη θετική ενέργεια που θέλεις να φέρεις στο σπίτι; Το σκέφτηκες καλά;
Λες γι' αυτό μου μαραζώνουν κάθε φορά; Επειδή τα βρίζω; Χμμμ...
Όσο για τη θετική ενέργεια, δεν τα λέω εγώ αυτά, αλλά το Φουνγκ Σουέι ;-)
Και σκεφτόμουν να βάλω κανα φυτό στο καινούριο μου γραφείο.
Μάλλον σε λάθος blog βρέθηκα!
;P
Το έκανα κι εγώ αυτό πέρσυ. Και μάλιστα είχα κατεντυπωσιαστεί με τις ικανότητές μου, γιατί το φυτό πήγαινε όλο και καλύτερα, μεγάλωνε, άνθιζε, είχε γίνει μια κούκλα και όλοι το θαύμαζαν.
Μέχρι που ανακάλυψα ότι το περιποιόταν μια συνάδελφος κάθε πρωί πριν πάω στο γραφείο...
Οπότε η συμβουλή μου είναι: ή βρες κάποιον άλλο να το υιοθετήσει, ή κάνε κάτι παραπάνω από να το κοιτάς και να το ποτίζεις όποτε θυμάσαι.
Αχ Σοφάκι,οι αζαλέες ειναι δυσκολες...Ξερεις τι;Εγώ όταν ήμουν φοιτητρια,ειχε τυχει να παρω μερικες καλοχόες.Είναι πολύ συμπαθητικά φυτά,με ποικιλία χρωμάτων,και πιάνουν όσο χώρο τους δίνεις.εννοώ δε χρειάζονται συχνά αλλαγή γλάστρας.Φεύγοντας το καλοκαίρι για διακοπές,είχα στενοχωρηθεί επειδή θα χαλούσαν απότιστα τόσο καιρό και μες στον ήλιο.Και το Σεπτέμβρη που γυρίσαμε,όχι μόνο δεν είχαν πάθει τίποτα,παρόλο τον καύσωνα,αλλά ήταν και ανθισμένα!Μπορείς να τα πάρεις και με 3 ευρω περίπου από το ΙΚΕΑ.Θα με θυμηθείς.
Ωχχχχ. Να μην την έχω σίγουρη την αζαλέα λοιπόν...
Ξέρεις πώς λέγεται η καλοχόη στα αγγλικά, γιατί το όνομα δεν μου λέει τίποτα. Αν κι εγώ δεν χρειάζομαι φυτά που να αντέχουν στη ζέστη και στην ξηρασία, αλλά στις ακριβώς αντίθετες συνθήκες ;-)
Καλή επιτυχία!
Πάντως γιατί δεν δοκιμάζεις κάποιο φυτό που δεν έχει διαρκώς λουλούδια; Τα φυτά με λουλούδια θέλουν πάντα περισσότερη φροντίδα και χαλάνε εύκολα αν λίγο δεν τα περιποιηθείς.
Δοκίμασε ένα σπαθίφυλλο. Εμένα μου το έκανε δώρο η μαμά μου και το μόνο που έκανα είναι να το βάλω σε μια μεγαλύτερη γλάστρα, γιατί η γλάστρα στην οποία μου το έφερε ήταν πολύ μικρή και δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί. Όπως θα δεις και στο link δεν χρειάζεται πολλή περιποίηση, εγώ το ποτίζω όποτε θυμάμαι και αυτή τη στιγμή είναι πολύ φουντωμένα τα φύλλα του, και βγάζει συνέχεια καινούρια! Τα λουλούδια δεν τα κρατάει μόνιμα (αυτή τη στιγμή δεν έχει), αλλά όταν βγαίνουν είναι πολύ όμορφα. Έχει μεγάλα πράσινα γυαλιστερά φύλλα και το λουλούδι είναι άσπρο και μεγάλο.
Στα αγγλικά δεν ξέρω πως λέγεται, αλλά πιστεύω δεν θα σου είναι δύσκολο να το βρεις έχοντας το όνομα, την περιγραφή και την εικόνα. ;-)
Χεχε το ξέρω αυτό το φυτό, γιατί είναι αυτό που είχα πάρει για το γραφείο.
Στα αγγλικά λέγεται Peace Lily και είναι πραγματικά πολύ όμορφο, αλλά δεν το έχω δει στα μαγαζιά τελευταία. Μήπως δεν είναι η εποχή του; Στο σούπερ μάρκετ είχαν μόνο ορχιδέες (καταπληκτικές αλλά δεν κρατάνε πολύ) και αζαλέες.
Κοίτα, μάλλον δεν είμαι και ο καταλληλότερος άνθρωπος για να σου δώσω κηπουρικές συμβουλές, καθώς από τις τόσες γλάστρες που είχα στο μπαλκόνι το μόνο που άντεξε (ως διά μαγείας) ήταν ένα γιασεμί. Κι αυτό έχω την εντύπωση πως τη γλύτωσε επειδή η μισή γλάστρα ήταν εκτεθημένη στο λούκι της πέργολας :P
Τέλος πάντων, για να μην τα πολυλογούμε, δεν βλέπω να ζει και για πολύ η αζαλέα σου. Για δοκίμασε να πάρεις κάτι πιο ανθεκτικό.
Υ.Γ. Το γιασεμι μου θα ζούμε ακόμα αν δεν το έτρωγε ένα κουνέλι που είχαν πάρει οι γείτονες το προ-προηγούμενο Πάσχα (μάλλον δεν ήταν και χορτοφάγοι γιατί μετά την Ανάσταση ο κούνελος σταμάτησε να δίνει δείγματα ύπαρξης) το οποίο ερχόταν μετά μανίας στο μπαλκόνι μου και μασουλούσε το γιασεμάκι μου. Μέχρι και τα ξυλαράκια που είχα βάλει να το στηρίζουν έφαγε το άτιμο! Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία :D
Φιλάκια!
Σοφία καταλαβαίνω απόλυτα την συμπριφορά σου προς τα λουλούδια και επιδοκιμάζω! Σαν κι εσένα και εγώ, με τα λουλούδια καμία σχέση (πέρα από εκείνο το φύτεμα φασολιών στο δημοτικό-καλά που το θυμήθηκες;). Αντίθετα ωστόσο ο συγκάτοικος έχει τρελή αγάπη στα λουλούδια με αποτέλεσμα να έχουμε 4 γλαστράκια στην κουζίνα και 2 στο σαλόνι. Επειδή ταιδεύει συχνά μου έχει ζητήσει απλά να τα προσέχω, εννοώντας να τα ποτίζω καθημερινά. Ξέρω ότι δεν είναι σωστό, αλλά δεν το έχω κάνει ποτέ. Όχι φυσικά επίτηδες αλλά επειδή απλούστατα αγνοώ την ύπαρξη τους! Το αποκορύφωμα ήταν όταν έλαβα ένα μήνυμα ανήμερα Πρωτοχρονιάς και λίγες ώρες πριν την πτήση για χρόνια πολλά και τώρα που επιστρέφω να ποτίσω τα λουλούδια και το Χριστουγιεννιάτικο δένδρο, το οποίο επίσης αγνοούσα ότι ήταν αληθινό!!Περιττό να το πω ότι και πάλι το ξέχασα. Ετσι μην αισθάνεσαι άσχημα αν αποτύχει να ανθήσει το λουλούδι σου, ρίξε το φταίξιμο στον συγκάτοικο!
και να δείς που κάτι έβλεπα προχθές στο skai(to greek bbc δλδ..λολ)ότι 2-3 μικρά γλάστράκια μπορούν να καθαρίσουν την ατμόσφαιρα ενός μικρού σπιτιού....οπότε πέρα απο θέμα αισθητικής...κάνουν καλό και στην υγεία μας:)
@ Μαρία: Ωραίοι οι γείτονες. Το θρέψανε καλά-καλά το κουνελάκι με τα λουλουδάκια σου, και μετά έφαγαν στιφάδο να γλύφεις τα δάχτυλά σου ;-)
@ NdN: Ό,τι λουλούδι έχει επιβιώσει εδώ μέσα οφείλεται αποκλειστικά στον συγκάτοικο-έτερο ήμισυ που θυμάται και τα ποτίζει πού και πού, γιατί αν περιμέναμε από μένα...
@ Electronic396: Είδες που τελικά έχει δίκιο το φουνγκ σουέι;
Κι εγώ προσπαθώ, με τη μέθοδο του βολβού σε βάζο, να κάνω έναν βολβό από ζουμπούλι να βγάλει λουλούδι, αλλά κινείται με πολύ αργούς ρυθμούς. Βέβαια έχει βγάλει πολλές ρίζες, και έχει αρχίσει να πετάει ματάκι. Θα δείξει.. Η αλήθεια είναι ότι δεν με νοιάζει ιδιαίτερα για αυτό.. Άλλωστε η μάνα μου μου ζήτησε να πειραματιστώ :P
Το λουλούδι που με ενδιαφέρει να μάθω είναι, κυρίως τα κυκλάμινα.
Πάντως, είναι ωραία να έχει το σπίτι λέλουδα. Δίνουν χρώμα :)
Δοκίμασε κάτι σε τουλίπα. Της αρέσει η υγρασία.
Όσο για το πείραμά σου, αναμένουμε νεότερα!
Την καλημέρα μου.
@ Deninho: Αν έχει βγάλει ρίζες, είσαι σε πολύ καλό δρόμο. Εμένα προς το παρόν κανένας από τους τρεις βολβούς δεν δίνει σημεία ζωής.
Ωραία τα κυκλάμινα, αλλά και τα ζουμπούλια επίσης :-)
@ Kitsosmitsos: Δεν έχεις άδικο. Λογικά ο καιρός μας πρέπει να ευνοεί τις τουλίπες.
Νομίζω είναι το ίδιο όνομα με τα ελληνικά,απλα με λατινικούς χαρακτήρες.Κάνε μια προσπάθεια,και θα το ψάξω κι εγώ ξανα.
Post a Comment