Tuesday 8 January 2008

Τηλεοπτικές αναπολήσεις

Αρχή νέου χρόνου και στα περισσότερα ιστολόγια διαβάζω αναπολήσεις του παρελθόντος έτους, ευχές για το μέλλον και ανησυχίες για την συνεχιζόμενη απεργία των Αμερικανών συγγραφέων της τηλεόρασης και του κινηματογράφου και τις δυσάρεστες συνέπειες που έχει για το σύνολο των τζαμπατζίδων ανά την υφήλιο, οι οποίοι σύντομα δεν θα έχουν τορεντάκια να κατεβάσουν. Επειδή δεν είμαι καλή στις προσωπικές αναπολήσεις, σκέφτηκα να συνδιάσω τα δύο θέματα και να αναπολήσω τηλεοπτικές σειρές των παιδικών μου χρόνων. Παρόλο που ανάλογες αναρτήσεις έχουν κάνει στο παρελθόν ο Γκρινιάρης, η Δανάη και άλλοι, εγώ ως μεγαλύτερη θα σας πάω λίγο πιο πίσω... στις δεκαετίες του 70 και του 80, με πολλές εικόνες και λίγες λέξεις.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή... εποχές ασπρόμαυρες και ατέλειωτα Σαββατοκύριακα με Flash Gordon και Tarzan.


Αργότερα απολαύσαμε το μελιστάλαχτο Πλοίο της Αγάπης (έγχρωμο μεν, αλλά οι τηλεοράσεις ήταν ακόμα ασπρόμαυρες τότε).


Οι Άγγελοι του Τσάρλυ είναι τρεις, η Κέλλυ, η Σαμπρίνα και η Κρις... Η δικιά μου αγαπημένη ήταν πάντα η Σαμπρίνα :-)


Η πρώτη Βιονική Γυναίκα ήταν η Αμερικανίδα Lindsay Wagner. Η δεύτερη και πιο πρόσφατη είναι η αγγλίδα Michelle Ryan.


Μια σειρά επιστημονικής φαντασίας που έχει αναβιώσει με μεγάλη επιτυχία είναι το αξέχαστο Διαστημόπλοιο Γκαλάκτικα (ααααχ Απόλλο)!! Αν θυμάμαι καλά, παιζόταν τις Κυριακές στις 6 μμ και ήταν η πρώτη σειρά που είδα έγχρωμη στη νεοαποκτηθήσα τηλεόραση οικογενειακών φίλων.


Αργότερα βλέπαμε και Quantum Leap, μια σειρά μισό-ιστορική, μισό-επιστημονικής φαντασίας.


Αλλά και από σαπουνόπερες δεν πήγαμε πίσω: στα τέλη της δεκαετίας του 70 κυριαρχεί το Dallas: πετρέλαια, δολοπλοκίες και η επίμαχη ερώτηση: Who shot J.R.?


Στα ίδια βήματα, αλλά με πολύ περισσότερο γκλάμουρ, πιο φουσκωτά χτενίσματα και μεγαλύτερες βάτες, ακολουθεί η θρυλική Δυναστεία.


Περάσαμε ατέλειωτες ώρες με τους Δούκες του Χάζαρντ και την ξαδέρφη τους την Νταίζη που η πτωχή δεν είχε να αγοράσει αρκετό ύφασμα για τα σορτσάκια της. Τους ηθοποιούς που έπαιζαν τους δύο Dukes (ειδικά τον John Schneider) οι πιο μικροί ίσως τους αναγνωρίζετε από το Smallville.


Fame! I'm gonna live for ever! Baby remember my name! Ό,τι και να πω είναι λίγο, γι' αυτό δεν θα πω τίποτα.


Την Άπω Ανατολή τη γνωρίσαμε με το Σογκούν. Τον πρωταγωνιστή της Richard Chamberlain τον είδαμε και στην δακρύβρεχτη μίνι-σειρά Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας.


Πάμε στη Χαβάη τ' όμορφο νησί, που 'ναι οι κοπέλες με τη μουσική! Είμαστε πίσω στις αρχές τις δεκαετίας του 70, τότε που ο επιθεωρητής McGarrett έκαιγε καρδιές.


Αργότερα παίζονται πάμπολα αστυνομικά και ντετεκτιβικά, όπως το Χαρτ και Χαρτ, δημιούργημα του πετυχημένου συγγραφέα Sidney Sheldon. Θυμάται κανείς πώς λέγαν το σκυλάκι;


Στη συνέχεια ήρθαν στις οθόνες μας αυτός (Bruce Willis), αυτή (Cybill Shepherd) και τα μυστήρια (και η τρελή που απαντούσε το τηλέφωνο με στιχομυθίες).


Μιας και πιάσαμε τους ντετέκτιβ και τους κυνηγούς του εγκλήματος, δεν μπορώ να μην μνημονεύσω τον Ιππότη της Ασφάλτου με τον θρυλικό Κιτ...


...τον ευρηματικό Μακ Γκάιβερ...


...το δίδυμο Hunter-McCall...


...και τον μουστακαλή Μάγκνουμ.


Άλλα αγαπημένα ήταν οι Cagney & Lacey...


...το Αστυνομικό Τμήμα της Hill Street...


...oι Chips...


...και φυσικά το κορυφαίο Miami Vice που το παρακολουθούσα ανελλιπώς κι ας παιζόταν αργά το βράδυ. Για όσους έχουν δει την πρόσφατη ομώνυμη ταινία, ένα έχω να πω μόνο: καμία σχέση!


Όμως δεν βλέπαμε μόνο αστυνομικά. Γελούσαμε με κωμωδίες όπως το Bill Cosby Show, τα Χρυσά Κορίτσια, το Μ.Α.S.H. και το Παντρεμένοι Με Παιδιά (το οποίο ουδέποτε συμπάθησα, γι' αυτό το αναφέρω απλά χωρίς εικόνα).




Χαζεύαμε επίσης την Pamela Anderson στο Baywatch (γκουχ γκουχ)...


...και προβληματιζόμασταν με το L.A. Law (ααααχ Jimmy Smits)!


Προς τα τέλη της δεκαετίας του 80 έκανε την εμφάνισή της η σειρά Τόλμη και Γοητεία που γνώρισε απίστευτη επιτυχία. Προβαλόταν κάθε μεσημέρι και με το που ξεκινούσε το επεισόδιο άδειαζαν οι δρόμοι. Άλλες σειρές της εποχής, που όμως δεν γνώρισαν την ίδια επιτυχία ήταν τα Ατίθασα Νιάτα (The Young And The Restless επί το αγγλικότερο) και η Σάντα Μπάρμπαρα.


Tην ίδια περίπου εποχή μπήκαν στις οθόνες μας οι Βόρειοι και οι Νότιοι, ή αλλιώς η σειρά με την οποία έγινε γνωστός ο Patrick Swayze πριν το Dirty Dancing και πολύ πριν το Ghost.


Και για να μη νομίζετε ότι βλέπαμε μόνο αμερικανιές, σας θυμίζω τον αμίμητο Μπένυ Χιλ!


Παρακολουθούσαμε βεβαίως και την ιστορία με την Πεντάμορφη και το Τέρας, που στη νέα της εκδοχή α λα Disney συνεχίζει να κρατά συντροφιά στα μικρά παιδιά.


Και τέλος, Falcon Crest, μια άλλη πετυχημένη σειρά που παίχτηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80.


Η απορία της Τρίτης: με τόσες σειρές που βλέπαμε, πότε προλαβαίναμε να διαβάσουμε, να παίξουμε, να φάμε;

59 comments:

KitsosMitsos said...

Τρελό αφιέρωμα!
Και να φανταστείς τις προάλλες πέτυχα στην ΕΡΤ3 την Τόλμη και Γοητεία!
Ρετρό απογεύματα, βραδιές με αναμνήσεις, κιτς κουρέματα και φορέματα.
Αναπολώ...

Σοφία said...

Δεν θα το πιστέψεις, αλλά η Τόλμη και Γοητεία παίζεται ακόμα - με ελαφρώς ανανεωμένο καστ και λιγότερο κιτς ρούχα (για τα κουρέματα δεν παίρνω όρκο). Αυτό το σήριαλ αρνείται να τελειώσει!!

DaNaH said...

Απ'όσα ανέφερες μπορώ να πω πως γνωρίζω τα μισά και ορισμένα όπως το Πλοίο της Αγάπης και το Fame απορώ πως τα ξέχασα στο δικό μου αφιέρωμα!! Ειδικά το δεύτερο μου άρεσε πάρα πολύ, ήμουν πολύ μικρούλα όταν το έβλεπα και δεν θυμάμαι καθόλου ονόματα και λεπτομέρειες, παρά μόνο την γενική υπόθεση με την σχολή χορού.

Το Hart to Hart ήταν επίσης μια πολύ αγαπημένη δική μου σειρά. Φέτος την έβλεπα όποτε την πετυχαίνα στην τηλεόραση στο Μακεδονία TV. Ο σκύλος του ζευγαριού λέγεται Freeway και ο μπάτλερ Max.

Πω πωωω τώρα που ξαναβλέπω τις εικόνες... Τα Χρυσά Κορίτσια!! Σαν μακρινή ανάμνηση! Και ο Bill Cosby!!

Το Ντάλας και την Δυναστεία κατά ένα περίεργο λόγο ποτέ δεν τα συμπάθησα και δεν τα άντεχα. Εγώ έβλεπα Σάντα Μπάρμπαρα φανατικά, την προτιμούσα από την Τόλμη και Γοητεία που απλά την παρακολουθούσα ως ένα σημείο που κούρασε. Μετά μας ήρθε το Beverly Hills 90210 σε πιο νεανικό στυλ και έβλεπα αυτό.

Αυτές είναι όλες οι σειρές που γνωρίζω (πέραν όσων είχα γράψει και εγώ).

Α! Και το Battlestar Galactica (2005-7) δεν είχα ιδέα ότι είναι remake παλιότερης σειράς!! Κοίτα τι μαθαίνει κανείς!!!

Σοφία said...

Α, ναι, την Σάντα Μπάρμπαρα την είχα σημειωμένη να την μνημονεύσω και το ξέχασα. Θα την προσθέσω τώρα! To Beverly Hills 90210, όπως και το Melrose Place (που μου άρεσε πολύ) είναι της δεκαετίας του 90, γι' αυτό δεν τα ανέφερα.

Το παλιό Battlestar Galactica είναι μια εντελώς λατρεμένη σειρά από τους πορωμένους του είδους (και από εμάς που το βλέπαμε μικροί). Το καινούριο BSG από το 2005 και μετά δεν έχει πολλές ομοιότητες, αλλά από το mini-series και μέχρι τα μέσα τις δεύτερης σεζόν έχουν βασιστεί πάρα πολύ στα παλιά σενάρια. Μάλιστα αν προσέξεις την φωτογραφία που έχω βάλει, ο Richard Hatch (που έπαιζε τον Apollo στο παλιό BSG) στο καινούριο παίζει τον Tom Zarek! Kαι δεν μπορώ να μην μνημονεύσω ότι ο καινούριος Adama (Eddie Olmos) είναι ο αστυνόμος Καστίγιο του παλιού Miami Vice.

Γκρινιάρης said...

Καλημέρα!!!

Ooooook, εγώ ξέρω ελάχιστα! Για την αρκρίβεια το παλαιότερο που θυμάμαι από αυτά είναι το Αυτός, αυτή και τα μυστήρια και το Knight Rider. Ε, και το Berverly Hills βεβαίως! :)

DaNaH said...

Ναι και εμένα το Μelrose μου άρεσε πολύ. Μην σου πω ότι απ'όλες αυτές τις καθημερινές ήταν η πιο αγαπημένη μου.

Θυμάσαι την σκηνή που η Marcia Cross έβγαλε την περούκα μπροστά στον καθρέφτη;; Από τις πιο έντονες σκηνές που θυμάμαι! Δεν είχα χάσει επεισόδιο, και όλοι οι ηθοποιοί ήταν πάρα πολύ καλοί! Φυσικά η σειρά ανέδειξε πολλούς ηθοποιούς που πρωταγωνιστούν σε σήριαλ μέχρι και σήμερα. :)

Dr Low said...

Ξέσασες "Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας".
Τί μου θύμησες.... Thanks!

Roadartist said...

Τι ωραία χρόνια!! Πόσα μου θύμησες ήταν όμως καλές σειρές κάποιες απο αυτές..πραγματικά μου έχουν μείνει αξέχαστες.. Τη καλημέρα μου :)

Laplace said...

μαγαλωσαμε γαμωτο!!!!

moukelis said...

Λοιπόν,θυμάμαι αχνά Δυναστεία,Αυτος,Αατή και τα μυστήρια,Μαγκάιβερ,Ιππότη της Ασφάλτου και Τόλμη και Γοητεία.Τα υπόλοιπα δε μου λένε κάτι,αν και θυμάμαι πολύ καλά Μπέβερλι Χιλς και Μέλρόουζ,ήμουν αρκετά μεγάλη τότε.

Μ said...

Αν και λίγο καθυστερημένα χρόνια πολλά και καλή χρονιά!!! Ότι επιθυμείς να στο κάνει πραγματικότητα!

Σοφία μου αυτά τα flash back σου είναι όλα τα λεφτά.
Θα συμφωνήσω όμωσ και με τον laplace78 ότι μεγαλώσαμε!!!

alienlover said...

πω πω ... πολύ τηλεόραση έβλεπες Σοφία!!!!

όσο για τα τόρρεντς (όχι μόνο για τις σειρές)..κάνουν καλό στην τσέπη!!

Anonymous said...

Όχι ρε Σοφία! Τι μας κάνεις πάλι!
Έχω κι ένα κόλλημα με το "κάθε πέρσι και καλύτερα" και μ'έκανες λιώμα.
Να προσθέσω και μια ακόμα σειρά.
"Βόρειοι και νότιοι".Δεν ξέρω αν τη θυμάσαι νομίζω έπαιζε περίπου την ίδια εποχή με τη Δυναστεία.
Αλήθεια υπάρχει άραγε στο youtube τίποτα από αυτά;

Σοφία said...

@ Γκρινιάρης: Εσύ προφανώς είσαι μικρός ακόμα ;-)

@ Δανάη: Αν σου πω ότι δεν θυμόμουν καν ότι η Marcia Cross ήταν στο Melrose, τι θα πεις; Η δικαιολογία μου είναι ότι την εποχή που παιζόταν η σειρά αυτή δεν είχα στο σπίτι τηλεόραση οπότε την έβλεπα αραιά και πού.

@ El: Σωστά! Το θυμήθηκα κάποια στιγμή αλλά ξέχασα να το γράψω. Το συμπλήρωσα τώρα μόλις :-)

@ Roadartist: Μερικές ήταν όντως πολύ καλές. Αξέχαστες (προφανώς) μου έχουν μείνει όλες. Ααααχ αυτά τα παιδικά χρόνια!!

@ Laplace78 & Μαρία: Μεγαλώσατε εσείς, μεγαλώσαμε κι εμείς... κανένας δεν μένει μικρός τελικά ;-)

@ Moukelis: Εσύ προφανώς είσαι ίδια σειρά με τον Γκρινιάρη :-)

@ Alienlover: Δεν τις έβλεπα όλες μαζί καλέ :-p

@ DespinaK: Τους Βόρειους και Νότιους τους είχα ξεχάσει τελείως! Μάλλον γιατί δεν το πολυέβλεπα. Το πρόσθεσα τώρα όμως :-)

Είμαι σίγουρη πως στο YouTube θα βρεις αποσπάσματα από τις περισσότερες, αν όχι όλες. Και φυσικά κυκλοφορούν όλες σε DVD.

Crazy Tourists said...

Ουάου!Θύμησες ξυπνού γιατί αν και (όπως είχαμε αποφανθεί σε προηγούμενη )είμαστε νεότερων δεκαετιών κάποια τα βλέπαμε και μεις...
Dukes φανατικά! Fame (θυμάμαι να το βλέπω πρωινα, άρα μάλλον το έβλεπα σε επαναπροβολή) και Bill Crosby τα ΣΚ (το έβλεπα ο φάδερ και κόλλαγα και γω) μαζί με Benny Hill.
CrazyTourist1

koulpa said...

χαχα μας γύρισες πολύ πίσω.. το Μανιξ; τους αντίζηλους; τη μάχη; τον άγιο;..:):)
Εμείς πήραμε την πρώτη έγχρωμη το 79 αλλά δεν πρόλαβα να δω κάτι έγχρωμο.. πρώτη εικόνα έγχρωμη ήταν στην αγγλία γκολφ το απέραντο πράσινο..:):)
Την καληνύχτα μου:):)

Anonymous said...

Και φυσικά τις θυμάμαι όλες! Και φυσικά μου άρεσαν όλες!

Πάντως, τόσο πολύ TV που είδαμε, δεν πάθαμε και τίποτα!!!

Να σκεφτείς ότι έχω αγοράσει «Βόρειους & Νότιους», «Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας», «Σογκούν» και οι κολλητές μου θέλουν να τις αντιγράψουν! Τέτοια πόρωση!

Και έπεται συνέχεια!

Νομίζω δε ότι ήρθε η ώρα να αγοράσω το καινούργιο Galactika!

Αχ και ας έχει γίνει ο «θεός» Starbuck γυναίκα! Θα το πιω αυτό το πικρό ποτήριο!

Anonymous said...

Αλήθεια, Danah, που έχεις βρει τα καινούργια επεισόδια του Galactica???

Dr_MAD said...

Μπορεί ακόμα να μην τριαντάρησα (κοντεύω απειλητικά), αλλά οι περισσότερες από αυτές της σειρές μου φαίνονται τόοοσο μακρινές... Βλέπεις μεγάλωσα στο Jacksonville της Florida και πολλά από αυτά τα πέτυχα τελείως σπόρος. Θα ξεχωρίσω "Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας" και τους "Αγγελους του Τσάρλυ". Το πρότυπό μου? Μα φυσικά ο Μαγκάιβερ! Τι μου θύμισες τώρα. Σνιφ (συγκίνησης)

Καλό βράδυ ;-)

Σοφία said...

@ CrazyTourist1: Μα καλά, πώς ξέχασα το Benny Hill Show; Πάω να το προσθέσω ευθύς αμέσως!

Σοφία said...

@ Koulpa: Εσύ πήγες ακόμα πιο πίσω! Ο Μάνιξ και ο Άγιος κάτι μου λένε... τα άλλα όχι :-(

@ Penny: Ήμουν σίγουρη για την απάντησή σου! Όσο για το Galactica, μην ανησυχείς, το σοκ θα το ξεπεράσεις γρήγορα (στο εγγυώμαι χεχε). Σκέφτομαι μάλιστα να κάνω ειδικό αφιέρωμα στο καινούριο BSG, οπότε έχε το νου σου :-)

@ Mad: Το πιο παλιό που θυμάμαι (εκτός από Ταρζάν και Φλας Γκόρντον) είναι το Hawai 5-0. Πρέπει να ήμουν 4-5 χρονών όταν παιζόταν.

island said...

Θυμάμαι που κάθε Κυριακή στις 9 προβαλόταν απο την ΕΡΤ το Φέιμ(Νομίζω μετά την αθλητική Κυριακή που την είχε στις 7)και τσακωνόμουν με την μάνα μου για να κάτσω να το δω.Πότε περνούσε το δικό μου πότε το δικό της.Μία Κυριακή είχαμε καλεσμένους και όλοι είχαν κάτσει στην κουζίνα ενώ εγώ στο σαλόνι(ακόμα τότε ήταν ξεχωριστά τα δωμάτια).Ήταν η καλύτερή μου.Στο τέλος του τραγουδιού εισαγωγής έδειχνε σε μεγένθυση στην πρωταγωνίστρια.Πήγα στο γυαλί και την φίλησα.Ήταν ο λόγος που έβλεπα φέιμ.Την είχα ερωτευτεί...

Θενκς για τις θύμησες...
Φιλί...

Laplace said...

τα μπουτάκια της Νταιζης(dukes)και η τσαχπινιά των αγγελων του τσάρλι δεν θα ξαναρθουν ποτε :(
τωρα βλεπουμε...@@#!@#






γαμώτο μεγαλώσαμε :(
θελω να ξαναπαω 80s!!!!φτιαχτε μια χρονομηχανη καλεεε

maria λεμονατη! said...

απιστευτο τεραστιο αφιερωμα!

Σπύρος said...

Απίστευτο αφιέρωμα να εισαι καλά :)! Μας ταξίδεψες σε χρόνους παρελθοντικούς και ποιος δεν έχει δει καποια απο αυτές τις ταινίες...:) Πολυ καλο να εισαι καλα :)

Σοφία said...

@ Island: Σκέψου τη μάνα σου αν ποτέ βρήκε το αποτύπωμα από το φιλί πάνω στην οθόνη της τηλεόρασης, τι θα της πέρασε από το μυαλό!!

@ Laplace78: Η δεκαετία του 80 ήταν πραγματικά ανεπανάληπτη - κι ας ήταν κιτς. Δυστυχώς η μηχανή του χρόνου αργεί ακόμα...

@ Mαρία: Είπα να μην το σπάσω σε 1ο, 2ο, 3ο μέρος και τα έβαλα όλα μαζί σε ένα. Βγήκε πραγματικά τεράστιο!

@ Lockheart: Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :-)

Anonymous said...

ψςςςς αυτές ήταν σειρές...αθάνατες...ειδικά το miami vice...macgaiver:)πολύ ωραίο αφιέρωμα πάντως,που τις θυμήθικες όλες αυτές της σειρές...είδα δει πρόσφατα όλες τις παλιές season του battlestar galactica τελικά...πιστεύω ότι είναι κλάσης ανώτερο απο το σημερινό(βέβαια γούστα είναι αυτά..lol)

island said...

@Δεν το βρήκε ποτέ αγαπητή.Κάθε πρωί την καθάριζε.Αφού νόμιζα πως ο καθοδικός σωλήνας θα λιώσει κάποια στιγμή από το τρίψε τρίψε.

Βλέπεις ήταν η περίοδος τότε περίεργη.Οι γονείς μας είχαν πάρει τις εικόνες σε μια γωνιά(εικονοστάσι)και είχαν πλέον γι εικόνα της Παναγίας την τηλεόραση.Εκεί λέγαν τους μεγαλύτρους φόβους τους και ξεπλέναν τις μεγαλύτερες επιθυμίες τους.Γι αυτό και τις καθάριζαν κάθε τόσο.Σαν εικόνισμα.

tzonakos said...

Benny Hill όλα τα λεφτά !
Τα υπόλοιπα ψιλοπαρακολουθούσα περιστασιακά.
αλλα τον Μπένι δεν τον έχανα ποτέ !

Matrix said...

Καλησπέρα.

Ωραίο αφιέρωμα, αν και τα μισά δεν τα έχω δει, έχω ακούσει όμως.

Απορία: Το μικρό σπίτι στο Λιβάδι, ήταν αρκετά πιο μετά ?

Σπύρος Σεραφείμ said...

όλα τα προλαβαίναμε γιατί αυτές οι σειρές δεν μας έκαναν να βαρεθούμε. Χαρά μας έδιναν...

Maria Mikro Analogo said...

Που τα θυμήθηκες βρε όλα αυτά; χαχαχαχα :D Όσο για την απορία σου στο τέλος, τι να πω, ίσως τελικά να είμασταν παιδιά θαύματα! :P
Φιλάκια!

Λακων said...

Αχ αυτοί οι Dukes. Αγόρασα και τις 7 σεζόν και τις βλέπω.
Θυμάμαι σχεδόν όλες τις σειρές που αναφέρεις.
Αναπόφευκτα κάνω μια σύγκριση με το σήμερα.
Ούτε γυμνό χρειαζόταν, ούτε 4000 πυροβολισμούς.
Χαίρομαι που μεγάλωσα βλέποντας αυτές τις σειρές.
Μια συγκριση με την Ελλάδα τώρα. Εχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια απο τότε και η ελληνική τηλεόραση είναι πολύ πίσω.
Δεν έχουν καταφέρει ακόμα να παρουσιάσουν ρεαλιστικά μια σκηνή πάλης.
Δεν μιλάμε τώρα για Εφέ κτλ.
Και η Τόλμη και γοητεία.
Χε,χε ήμουν πάντοτε με Ρίτζ και Καρολάιν και αντιπαθούσα Μπρούκ και Θόρν :P

Σοφία said...

@ Electronic 396: Α όχι, για το Γκαλάκτικα είμαι απόλυτη. Το καινούριο είναι έπος!

(Αλλά εντάξει, αν είχαμε όλοι τα ίδια γούστα, δεν θα είχε ενδιαφέρον η συνύπαρξη ;-)

@ Island: Εγώ που δεν έχω εικονίσματα και δεν βλέπω τηλεόραση, είμαι τελείως άθεη;

@ Tzonakos: Hey slaphead! (τον θυμάσαι τον γέρο?)

@ Matrix: Όχι, την ίδια εποχή ήταν, αλλά το είχα ήδη αναφέρει στη λίστα με τα παιδικά.

@ Σπύρος Σεραφείμ: Μάλλον έχεις δίκιο :-)

@ Mαρία: Μάλλον *εσύ* έχεις δίκιο (χιχι)!

@ Λάκων: Dukes και Galactica ήταν οι δύο σειρές που παρακολουθούσαμε ευλαβικά και ανελλιπώς! Μάλιστα είχα μεγάλο έρωτα με τον John Schneider :-)

an205 said...

Πω πω τι μου θύμησες.....

Σοφία said...

Τι, τι;

Disillusa said...

Αρχίζω και ανησυχώ... Πού ήμουν εγώ όταν παίζονταν όλες αυτές οι σειρές;;; Οι μισές μού είναι παντελώς άγνωστες! Και να πεις ότι δεν είχαμε τηλεόραση στο σπίτι... Μαλλον προτιμούσα τις κούκλες μου... :)

Dream_Rider said...

Μαγκάιβερ και ξερό ψωμί! Α, και να μην το ξεχάσω, δεν θέλω σχόλια γα το σορτσάκι της ξαδέρφης των Dukes...

Θα συμφωνήσω με τον Σπύρο, ήταν πολύ διαφορετικές οι σειρές τότε, είχαν πράγματα που δεν είχαμε ξαναδεί. Τώρα, τα πεντάχρονα ξέρουν και έχουν δει περισσότερα από εμάς στα είκοσί μας.. Τί να τους ενδιαφέρει;

island said...

Δεν είσαι άθεη...είσαι σαν τον εμένα.Πιστεύω εις έναν Θεόν όχι όμως αυτόν που έχουν στο μυαλό τους οι άλλοι...μεγάλη κουβέντα είναι αυτή που ανοίγουμε και ξεφεύγουμε από το θέμα.Σε ένα άλλο ποστ ίσως,
(και εγώ έχω να δώ του βου πάνω από 4 μήνες)

Φιλί

Σοφία said...

@ Disillusa: Αν η ηλικία στο προφίλ σου είναι σωστή, μάλλον ήσουν αγέννητη ;-)

@ Dream_Rider: Η κάθε γενιά έχει τις δικές της τηλεοπτικές (και όχι μόνο) στιγμές. Κάτι θα βλέπουν και τα τωρινά παιδιά, δεν μπορεί.

@ Island: Άστα, κι εγώ απηύδησα και την έκοψα. Μόνο σειρές σε DVD πια.

Anonymous said...

Να θυμίσω μόνο ότι πριν την βιονική γυναίκα υπήρχε ο βιονικός άνδρας! (Στηβ Ώστιν νομίζω). Δεν ξέρω αν τους πάντρεψαν κιόλας να μη χαθεί η ράτσα........

Anonymous said...

respect στον μικρο θεουλη μαγκάιβερ! μονο διαστημικο σταθμο δεν ανατιναξε με το περιεχομενο της τσεπης του(δηλ 3 κερματα, 1 σπιρτο και μισο μετρο πετονια).
επισης οικογενεια γουινσλοου, πριγκιπας του μπελ-αιρ ηταν απο τις λιγες που εβγαζαν αληθινο γελιο. για να ειμαι ειλικρινης απο αυτες που αναφερεις μονο 2-3 εβλεπα.

ασχετο αλλα θα ηθελα να ακουσω καποια γνωμη. πιστευεις οτι ολες αυτες οι ωρες μπροστα στην τηλεοραση συμβαλλουν λιγο και στον χαρακτηρα που σχηματιζουμε; πιστευω οτι απο ολα αυτα τα ατελειωτα σηριαλ και ταινιες αναπτυσεται ακομα και η παιδεια μας

Anonymous said...

Συγκινήθηκα ρε... :( Θα βάλω Post με τα παιδικά που βλέπαμε, να δείς εσύ... :P

Σοφία said...

@ Μανώλης: Σωστά! Τον έπαιζε ο Lee Majors. Πω πω τι θυμήθηκα τώρα!!!

@ Nag: Φυσικά. Όλα συμβάλλουν, δηλαδή όλες μας οι εμπειρίες - και το να βλέπεις τηλεόραση, όπως και να το κάνεις, είναι μια εμπειρία (καλή, κακή, αδιάφορη δεν ξέρω, πάντως είναι εμπειρία).

Η Οικογένεια Γουίνσλοου και ο Πρίγκιπας του Μπελ-Αιρ παίχτηκαν τη δεκαετία του 90. Οι σειρές που αναπολώ εγώ είναι παλιότερες.

@ Doremi: Να βάλεις, να βάλεις. Όχι τίποτα άλλο, αλλά να δω τι βλέπατε ;-)

doctor said...

Ωραίο ταξίδι στο παρελθόν.

Μου θύμισες και την πρώτη τηλεοπτική μου αγάπη (η Νταίζη των Dukes) την οποία όταν πρωτοείδα σχεδόν λιποθύμησα...

Σήμερα αν την δω μετά από τόσα χρόνια ίσως να ξαναλιποθυμήσω αλλά για άλλους λόγους!!!

doctor

Σοφία said...

Καλύτερα μην κοιτάξεις χεχε!

Urfurslaag said...

μμμμμμμμμ

χορταστικό αφιέρωμα

Blonde said...

Είσαι φοβερή. Όλα ήταν καταπληκτικά. Τόλμη και γοητεία, παρακαλώ ακόμα βλέπω που και που επισόδεια, απορώ ποιός πυροβόλησε τη Στέφανι, αυτή και αν αρνείται να τελειώσει! Εννοείται το Beverly Hills για το οποίο ήμουν τρελή, σε σημείο που ακόμα μαζεύω επισόδεια από το εξωτερικό, παρακαλώ, έχω ήδη στη συλλογή μου τις πρώτες 7 σεζόν, χωρίς subtitles, όποιος θέλει κανονίζουμε. Πάντως όλες οι σειρές που ανέφερες ήταν και είναι ακόμη μπορώ να πω, πρωτοπόροι. Επίσης στα πιο κοντινά μια που άξιζε αράζω ώρες τα Σαββατοκύριακα ήταν τα Φιλαράκια, σε 5 χρόνια από τώρα θα την βάλεις στην καινούργια λίστα σου.
Φιλιά.

doctor said...

Ε, δεν σου είπα θα ξαναλιποθυμήσω;;;;;

λολ

Σοφία said...

@ Urfurslaag: Κι εσύ οπαδός της Νταίζης να υποθέσω;

@ Lianne: Καλά, αυτή η Στέφανι είναι σταθερή αξία, δεν το συζητώ.

Τα Φιλαράκια θα τα συμπεριλάβω στο αφιέρωμα για την τηλεόραση που έβλεπα όταν ήμουν 20 χρονών :-)

@ Doctor: Σε είχα προειδοποιήσει όμως ;-)

Anonymous said...

εξαιρετικό το post,αξεπέραστη εποχή,ξέχασες όμως την "πεντάμορφη και το τέρας" (υπήρξα ένα διάστημα fan της Hamilton),το "Falcon Crest" ξέχασες,με την Angela Channing (η Jane Wyman την υποδυόταν) οινοπαραγωγό που είχε κάτι αμπέλια στην California....

για την ιστορία θα πω πως τον ΚΙΤ τον είχαν φέρει στην Ελλάδα εκεί το '85 '86 αν θυμάμαι καλά γιατί είχα πάει στον Πειραιά και το είχα δει το αυτοκίνητο.....

Σοφία said...

Έχεις δίκιο! Δεν τα πολυέβλεπα αυτά τα δύο, γι' αυτό τα ξέχασα. Με την πρώτη ευκαιρία (γιατί τώρα δεν προλαβαίνω) θα τα προσθέσω στο ποστ :-)

Anonymous said...

είμαι ο anonymous που σου θύμισε τις 2 σειρές,"την πεντάμορφη και το τέρας" και το "Falcon Crest" και χαίρομαι που τις ανέβασες στο post σου.

θέλω να σου θυμίσω όμως και άλλες 2 σειρές που παρέλειψες.Μια Αμερικάνικη και μια Αγγλική.

η Αμερικάνικη ήταν ο "Hunter" με τον all time classic Fred Dryer που υποδυόταν τον "hunter" και την πάντα πιστή συνάδελφό του Dee Dee McCall (κατά κόσμον Stepfanie Kramer)

η Αγγλική ήταν ο "Doctor Who".........

Σοφία said...

Ευχαριστώ πολύ για την συμβολή, Ανώνυμε!

To Hunter το θυμάμαι, οπότε πάω τώρα να το προσθέσω. Το Doctor Who δεν το θυμάμαι καθόλου και είμαι σίγουρη πως δεν το έχω δει ποτέ, ούτε το παλιό, ούτε το καινούριο. Μπορώ όμως να το προσθέσω στην ανάρτηση και να στο αφιερώσω - αν μου δώσεις ένα όνομα :-)

Anonymous said...

είναι πολλοί οι "doctor who" εκείνης της περιόδου δεκαετίας '80-τα ονόματα των ηθοποιών είναι-Peter Davison,Colin Baker,Sylvester McCoy....

Σοφία said...

Α είχαμε πολλούς Doctor Who? Κι εγώ δεν έχω δει κανέναν? Τι στην ευχή?!!

Πάντως εννοούσα δικό σου όνομα, για την αφιέρωση - αλλά με την ευκαιρία διάλεξε και ποιον Doctor Who προτιμάς ;-)

Anonymous said...

σε ευχαριστώ για την αφιέρωση,μπες στην wikipedia να ψαξεις για τον doctor who......ναι υπήρχαν πολλοί...doctors......

όσο για τον Hunter απλά νόμιζα πως δεν είχες ανεβάσει photo αλλά έκανα λάθος.....αγαπημένο serial.

Anonymous said...

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ POST! Τέλειο! Τι μου θύμισες τώρα!

Σοφία said...

@ Ανώνυμος: Μετά το πρόσθεσα, αφού το ανέφερες στο σχόλιό σου.

@ Αστεράκι: Αααχ τα παλιά καλά χρόνια της τηλεόρασης :-)