Καλή τύχη

Σήμερα τελικά δεν έγινα (πολύ) παπί, αλλά μου έτυχε κάτι άλλο: με κοτσίλισε ένα πουλί. Γιατί ξέρετε όταν έχεις πολλά δέντρα, έχεις και πολλά πουλιά, οπότε το κοτσίλισμα θα το γλιτώσεις μία, θα το γλιτώσεις δύο, στο τέλος δεν μπορεί, θα σου τύχει.

Δεν φτάνει που είχα σηκωθεί μέσα στη μαύρη νύχτα για να ετοιμαστώ, με το που βγήκα από το σπίτι βρέθηκε στο δρόμο μου το κ*λόπουλο. Πάνω που περπατούσα αμέριμνα θαυμάζοντας τα δέντρα με τα πορτοκαλοκαφέ φύλλα, ακούω ένα κλατς, κοιτάω κάτω και βλέπω όχι μια, αλλά δύο υπερμεγέθεις κοτσιλιές πάνω στο κασκώλ μου. Πάλι καλά δηλαδή που δεν έπεσαν στο παλτό ή στο κεφάλι μου!

Εδώ το να σε κοτσιλίσει πουλί το θεωρούν τύχη. Καθότι με κοτσίλισε άλλο ένα το καλοκαίρι (πάλι δυο φορές), συμπεραίνω ότι είμαι πάρα πολύ τυχερή. Τι τετράφυλλα τριφύλλια και κοκκαλάκια της νυχτερίδας μου λέτε... εδώ μιλάμε για τύχη βουνό.


Μα να με χέσει πουλί; Όχι σας ρωτάω, φταίω εγώ που αναθεματίζω;