Friday 2 November 2007

Τι καλό θα φάμε σήμερα;


Παρασκευήηηηηηη σήμερα, και μια δύσκολη εβδομάδα τελειώνει. Είπα λοιπόν να το γιορτάσω με κάτι ετοιματζίδικο, μιας που δεν έχω καμία μα καμία όρεξη να μαγειρέψω. Αν ήμουν στην Ελλάδα, θα χτύπαγα δύο πίττες με σουβλάκι "απ' όλα". Δεν είμαι όμως, κι γι' αυτό προτίμησα το τυπικό φαγητό της Παρασκευής στην Αγγλία, που είναι ψάρι με τηγανιτές πατάτες (fish & chips). Έτσι, για να κρατάμε τις παραδόσεις του τόπου.

Όταν ήμουν μικρή, θυμάμαι μια εικονογραφημένη ιστορία στη Μανίνα που δύο φίλες είχαν πάει να πάρουν φις εντ τσιπς. Δίπλα υπήρχε μια υποσημείωση που διευκρίνιζε ότι φις εντ τσιπς είναι ψάρι με πατάτες, που σερβίρεται τυλιγμένο σε χωνιά από χαρτί εφημερίδας και τρώγεται στο πόδι. Τότε είχα υποθέσει ότι το ψάρι ήταν κάτι σαν μαρίδα, γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ ότι υπάρχει άλλο ψάρι που μπορείς να το φας περπατώντας στο δρόμο, αφού τα μεγαλύτερα ψάρια θέλουν ξεκοκάλιασμα. Μάλιστα άρχισα να κάνω πειράματα τρώγοντας μαριδάκια ταυτόχρονα με πατάτες, αλλά δεν μπορούσα να δω κάτι γευστικά συνταρακτικό.

Την αλήθεια την έμαθα όταν ήρθα στην Αγγλία και είδα ότι το ψάρι είναι ένα μεγάλο φιλέτο μπακαλιάρου ή τύπου μπακαλιάρου (π.χ. γάδος ή πλατέσσα) που βουτιέται σε χυλό και τηγανίζεται σε μεγάλη φριτέζα, και οι πατάτες πάντα χοντροκομμένες (chips) και όχι λεπτούλες σαν αυτές που σερβίρουν τα ταχυφαγεία (και οι οποίες εδώ λέγονται french fries). Όπως στην Ελλάδα έχουμε σουβλατζίδικα, εδώ υπάρχουν ειδικά μαγαζιά που πουλάνε fish and chips, τα λεγόμενα chippies. Στη νότια Αγγλία τα περισσότερα chippies τα έχουν Κύπριοι (Έλληνες και Τούρκοι). Το φαγητό δεν μπαίνει πλέον σε εφημερίδα, αλλά σε ειδική λαδόκολλα ή σε πλαστικό μπωλ με καπάκι, αφού πρώτα το περιχύσουν με μπόλικο αλάτι και ξύδι. Όταν παραγγέλνεις fish and chips σε παμπ ή εστιατόριο, συνήθως σερβίρεται με αρακά ή με ένα πουρέ που φτιάχνεται από αρακά και λέγεται mushy peas. Το τέλειο fish έχει τραγανιστή κρούστα απέξω και μαλακιά σάρκα από μέσα, ενώ τα καλύτερα chips είναι αυτά που είναι χοντροκομμένα στο χέρι.


Και μια συμβουλή: αν έρθετε στην Αγγλία μην φάτε fish and chips σε εστιατόριο, γιατί συνήθως είναι μάπα το καρπούζι. Ειδικά αν σας το σερβίρουν με μια φετούλα λεμόνι και λίγο μαϊντανό για γαρνιτούρα, προετοιμαστείτε για το χειρότερο. Το πιθανότερο είναι ότι θα φάτε κάτι άχρωμο, άοσμο και άνοστο, και θα πείτε "μα τι μαλακίες τρώνε οι Άγγλοι" (και με το δίκιο σας, μόνο που αν κοιτάξτε γύρω σας, οι μόνοι που τρώνε fish and chips στο εστιατόριο είναι τουρίστες). Ακολουθήστε λοιπόν το παράδειγμα των ντόπιων και προτιμήστε τα κλασικά chippies, ειδικά σε παραθαλάσσιες περιοχές, που σερβίρουν ψάρι σε πακέτο, και φάτε το στα όρθια με το μικρό πηρουνάκι που θα σας δώσουν στο μαγαζί.


Μμμμμμ καλή μας όρεξη!

29 comments:

Ασκαρδαμυκτί said...

μμμ ... γεια στα χεράκια σου!

Σοφία said...

Το πέτυχα, ε;

Natassa said...

νοστιμότατο :)

Sourotiri said...

"Βρωμικο" και στην Αγγλια λοιπον, ε...;;; Γαματο ακουγεται παντως!!!

Σπύρος Σεραφείμ said...

χρυσοχέρα!...

An-Lu said...

Και το malt vinegar που το πας φιλενάδα!!!!
Αχχχχ....μου λειψαν!

Σοφία said...

@ Natassa: Μιαμ μιαμ δεν λες τίποτα. Το τσάκισα.

@ Sourotiri: Σουβλάκι δεν είναι, αλλά τη δουλειά του την κάνει ;-)

@ Σπύρος: Η αλήθεια να λέγεται χεχε

@ An-Lu: To malt vinegar είναι που κάνει τη διαφορά!

Anonymous said...

Fish and Chips στην παραλία να σε χτυπάει ο ήλιος στο κεφάλι παρέα με 1 pint Stella Artois και καλή συντροφιά. Α Π Ο Λ Α Υ Σ Η.

Αλλά Σοφία πως γίνεται να σου αρέσει το ξύδι στις πατάτες; Χαλάει όλη την γεύση.

Anonymous said...

είμαι τσίπης και τρώω στα chippies! μιαμ μιαμ πολύ νόστιμο φαίνεται!

Σοφία said...

@ Μaroulakos: Μμμμμ εμένα μ' αρέσει το ξύδι στις πατάτες και μάλιστα βάζω αρκετό. Έχω αγγλοποιηθεί μάλλον ;-)

@ Hλιογράφος: Eίναι, είναι!!

moukelis said...

Θέλω κι εγω...Καλή όρεξη Σοφάκι,ή μάλλον καλή χώνεψη!

Πίκος Απίκος said...

Και μόνο που βλέπω τη φωτογραφία μου έρχεται στο μυαλό το τραγούδι "Ιστορία μου, αμαρτία μου..." χα,χα,χα!

Τιμή και δόξα σε έναν μικρό και άσημο ιδιοκτήτη Chippie στο Hayes της ζώνης 6 του Λονδίνου. Τόσα λεφτά που του άφησα θα έπρεπε να έχει αλυσίδα με τέτοια μαγαζιά πλέον και να τρέμει ο ασπρομάλλης των KFC στο άκουσμά της:)

Aυτά!

Σοφία said...

@ Moukelis: Να στείλω ένα πακετάκι προς τα εκεί;

@ Πίκος Απίκος: Εύγε παιδί μου που στήριξες την ντόπια οικονομία!!
(Mιλάμε έχω πάααααρα πολλά χρόνια να φάω KFC).

Me:Moir said...

Με ταξίδεψες. Πίσω στο παρελθόν. Στην εποχή που ζούσα εδώ: http://me-moir.blogspot.com/2007/06/7-greenland-quay.html
Να'σαι καλά (σε ζηλεύω που είσαι εκεί)

Anonymous said...

Ψάρι; Ψάρι;;; :(

Σοφία said...

@ Me:moir: Ααααα Docklands! Πολύ ωραία περιοχή. Συμμερίζομαι 100% τις σκέψεις σου. Πριν από 10-11 χρόνια που ψάχναμε για σπίτι στην Αγγλία, τα φτηνότερα ήταν στο Docklands γιατί τότε η περιοχή ήταν ακόμα καινούρια, αλλά δεν πήραμε γιατί νομίζαμε ότι ήταν μπας κλας. Αυτή ήταν μία από τις μεγαλύτερες βλακείες που έχουμε κάνει :-/
Καλώς ήρθες στις Κόκκινες Νύχτες!

@ Deninho: Ούτε κι εμένα μ' αρέσει το ψάρι, αλλά το fish and chips είναι άλλο πράγμα!

DaNaH said...

Εμένα πάλι μου αρέσει πολύ το ψάρι αλλά η ιδέα του fish & chips πριν δοκιμάσω δεν με τρέλαινε. Δεν μου άρεσε αν θέλεις η ιδέα να τρώω παναρισμένο ψάρι στον δρόμο επειδή ήμουν συνηθισμένη στους γύρους και τα σουβλάκια.

Ώσπου έφαγα fish & chips για πρώτη φορά πάνω στο pier του Brighton και πραγματικά ήταν πεντανόστιμο! Πάνω στο pier ήταν λες και ήσουν σε πλοίο και ήταν ιδανικό να τρώς fish and chips με τους γλάρους να πετούν γύρω σου και να περιμένουν να πιάσουν καμιά πατάτα στον αέρα! :)

K-Top said...

Fish & Chips με μπόλικο ξύδι για να σπάει τη λαδίλα. Έχω χρόνια να έρθω στο νησί, μου λείπει το junk food τους! Βρε μήπως να κάνω καμιά άνοδο πριν εξαφανιστούν και οι τελευταίοι φίλοι που έχω στην βόρεια Αγγλία...

Laplace said...

δεν νομιζω να τα τρώνε μόνο οι τουρίστες..ΜΑ ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ :P

Σοφία said...

@ Δανάη: Είναι σίγουρο πως όταν το τρως δίπλα στο κύμα, είναι πολύ νοστιμότερο :-)

@ Atron: Η απάντηση εννοείται πως είναι ναι!

@ Laplace78: Στα εστιατόρια μόνο οι τουρίστες. Οι ντόπιοι δεν είναι χαζοί, πάνε σε chippy :-p

KitsosMitsos said...

Πάντα μ'αρέσει να δοκιμάζω όπου ταξιδεύω τις τοπικές "βρωμιές". Όσο πιο του δρόμου, τόσο πιο αυθεντικό. Θα το τιμήσω δεόντως.

Σοφία said...

Γενικώς είμαι της άποψης ότι για να τρώνε κάτι 10+ εκατομμύρια άνθρωποι, δεν μπορεί να μην είναι καλό, ακόμα κι αν είναι ασυνήθιστο για τους γευστικούς μου κάλυκες. Με αυτό το σκεπτικό δοκιμάζω τα πάντα, εκτός από αυτά που ξέρω ότι θα μου προκαλέσουν δυσφορία, και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι γευστικές προτιμήσεις είναι, σε μεγάλο βαθμό, απλά θέμα συνήθειας.

Anonymous said...

Πολύ καλό ποστ με τις φωτογραφιούλες του, ιδανικό για να το διαβάσουν οι μαθητές μου!
Και συμφωνώ με όσα λες για τις συνήθειες φαγητού.

Σοφία said...

Ευχαριστώ πολύ Άννα! Μπήκα κι εγώ στο ιστολόγιό σου και μου άρεσε πολύ. Σίγουρα θα ξαναπεράσω.

Anonymous said...

Στο Λονδίνο βρέθηκα πριν από 8 χρόνια. Στον ζωολογικό κήπο δοκίμασα πρώτη φορά και μου άρεσαν. Αλλά την επομένη στο εστιατόριο (πού μας είχε υποδείξει φίλος Έλληνας )έκανα το λάθος να παραγγείλω το ίδιο πιάτο και μέχρι σήμερα είχα την εντύπωση ότι είχα φάει κάτι χαλασμένο. Δεν είχε καμία σχέση με τα fish & chips πού είχα πάρει την προηγούμενη. Θα το έχω κατά νου, γιατί τις επόμενες φορές που πήγα Birmingham δεν τα ακούμπησα και δεν άφησα και την παρέα να πάρει. Ευχαριστώ

Σοφία said...

Την έχω πατήσει κι εγώ έτσι και σε καταλαβαίνω.

Το θέμα είναι πως το fish and chips για να είναι καλό πρέπει το ψάρι να είναι φρέσκο, τηγανισμένο της στιγμής και σερβιρισμένο ζεστό. Στα εστιατόρια τα ψάρια είναι πολλές φορές μπαγιάτικα και προτηγανισμένα, και οι πατάτες ετοιματζίδικες, γι' αυτό δεν λέει. Ενώ αν πας σε chippy τηγανίζονται όλα επί τόπου και το ψάρι τουλάχιστον είναι φρέσκο, γιατί υπάρχει κίνηση στο προϊόν.

Είναι σαν το σουβλάκι στην Ελλάδα - καλύτερα να το πάρεις από σουβλατζίδικο, παρά από πιτσαρία.

philos said...

Καταπληκτικό ποστ.
Δεν νομίζω να βρει κάποιος καλύτερο όσο και αν ψάξει σε οποιοδήποτε τουριστικό οδηγό.

Πάντως και χωρίς να έχω δοκιμάσει τολμώ να πω ότι αποκλείεται να είναι καλύτερα από τα αντίστοιχα fish n chips στη Στοά Μοδιάνο στη Σαλλλονίκη!

Αλλά είπαμε θα έρθουμε κάποια στιγμη οικογενειακώς και θα κρίνουμε ιδίοις όμμασι!
;)

Anonymous said...

Ήμουν έτοιμη να γράψω ότι και σε αυτό ταιριάζουμε, αλλά μετά διάβασα τα σχόλια και των υπολοίπων και μετά εκπλήξεως ανακάλυψα ότι και άλλοι Έλληνες είναι fish-chips-άδες!

Λοιπόν, και εγώ από τα παιδικά κόμικς είχα γνωρίσει την ύπαρξή τους (να ήταν Μανίνα; να ήταν Μίκυ Μάους;) και όταν πρωτοήθρα στο Λονδίνο, δοκίμασα και ξετρελλάθηκα. Σύμφωνα με όσα διαβάζω, το παρανοϊκό είναι ότι τα έχω δοκιμάσει μόνο σε εστιατόρια και όχι στη λαδόκολλα. Οπότε φαντάζομαι ότι στη δεύτερη περίπτωση, θα φάω και τη λαδόκολλα!

Σκέψου ότι όσες φορές έχω έρθει Αγγλία, Ιρλανδία τα περισσότερα γεύματά μου είναι fishs & chips!

Α, μου αρέσουν και τα KFC!

ΥΣ: Έχω καιρό να έρθω στις κόκινες Νύχτες, αλλά στη δουλειά δεν προλαβαίνω και στο σπίτι περιμένω το ADSL...

Σοφία said...

@ Philos: Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ. Αυτό κι αν είναι κοπλιμέντο :-)

Στη Θεσσαλονίκη δεν έχω φάει fish & chips, αλλά μου φαίνεται απίθανο να μην μπορείς να βρεις ίδιο ή καλύτερο εδώ.

@ Penny: Τα KFC δεν ξέρω αν μου αρέσουν γιατί είναι ζήτημα να έχω φάει 5-6 φορές όλες κι όλες, και η τελευταία ήταν προ πενταετίας και βάλε. Σε όλα τα υπόλοιπα συμφωνούμε :-)

Καλά ξεμπερδέματα με τη δουλειά και ελπίζω σύντομα να αποκτήσεις ευρυζωνικότητα στο σπίτι!